Przeznaczeniem obiektu inwentarskiego jest zapewnienie przestrzeni zwierzętom gospodarskim. Suche i ciepłe wnętrze jest przydatne zwłaszcza zimą, choć i w miesiącach letnich spełnia swoją rolę.
Budynki inwentarskie można dzielić w zależności od tego, jakie zwierzęta są w nich przetrzymywane, bądź ze względu na to, jaki tworzą kompleks. Jeśli chodzi o ten pierwszy podział, wyróżnić można na przykład obory, kurniki i chlewnie. Wśród wariantów zabudowy występuje natomiast forma pawilonowa, blokowa lub monoblokowa. Pierwsza z nich złożona jest z pojedynczych budynków, które zgrupowane są w rzędach bądź w inny sposób. Forma blokowa charakteryzuje się powiązaniem różnych przestrzeni w większą całość. Wariant monoblokowy zakłada zaś istnienie jednego, dużego obiektu.
Co decyduje o dobrych warunkach sanitarnych?
Niezależnie od tego, jakie zwierzęta przetrzymywane są w obiekcie inwentarskim i jaką przyjmuje on formę, pewne jest jedno ‒ muszą w nim panować odpowiednie warunki sanitarne. Są one bowiem podstawowym warunkiem prawidłowego rozwoju zwierząt i ich dobrostanu. Niezależnie od tego, czy hoduje się kury, czy świnie, trzeba po pierwsze zadbać o dostarczenie im pożywienia, a po drugie o odprowadzenie odchodów. Zwierzętom musi również być zapewniona odpowiednia temperatura i wilgotność powietrza ‒ taka, która daje najlepszy efekt w postaci wysokiej jakości produktów. Istotna jest także kwestia zanieczyszczeń gazowych. W takich obiektach jak kurniki czy inne obiekty inwentarskie może dochodzić go gromadzenia się zbyt dużych ilości pewnych gazów, między innymi dwutlenku węgla, amoniaku czy siarkowodoru. Sposobem na to, żeby zapobiec zanieczyszczeniom gazowym, jest częste wentylowanie pomieszczeń, w których znajdują się zwierzęta.
Warunki sanitarne, jakie powinny panować w obiektach inwentarskich, określone są poprzez normy krajowe i międzynarodowe. Ma to na celu wprowadzenie powszechnych standardów, które będą eliminowały ryzyko wystąpienia nieprawidłowości w zakresie warunków sanitarnych.